Zwyrodnienie stawu znane również jako artroza, czy choroba zwyrodnieniowa, polega na postępującym uszkodzeniu chrząstki stawowej. W wyniku tego procesu chrząstka staje się cieńsza i bardziej narażona na tarcie. Prowadzi to do bólu, sztywności, trzeszczenia, wysięków oraz ograniczenia ruchomości stawu. Choroba ta najczęściej dotyka stawy kolanowe, biodrowe, stawy rąk i kręgosłupa. Może jednak dotyczyć każdego stawu. Zwyrodnienie stawu rozwija się z czasem, a leczenie obejmuje zarówno metody zachowawcze, jak i leczenie operacyjne. Leczenie ma na celu łagodzenie objawów i poprawę jakości życia pacjenta. Wczesna diagnoza i odpowiednia terapia są kluczowe dla zachowania zdrowia stawów, zniesienia bólu oraz utrzymania aktywnego stylu życia. Wykorzystanie autologicznej fibryny bogatopłytkowej do leczenia wczesnych zmian zwyrodnieniowych stawów przynosi bardzo dobre efekty. Dotyczy to zarówno zmniejszenia bólu, wrażenia sztywności, zmniejszenia tarcia, jak i dolegliwości bólowych. W późniejszych fazach przyczynia się do znacznego zmniejszenia bólu. Potwierdzają to obserwacje kliniczne i badania naukowe.

Częsty problem w ortopedii, który dotyczy struktury znajdującej się wewnątrz stawu kolanowego. Łąkotka to elastyczna chrząstka, która pełni ważną rolę w stabilizacji i amortyzacji stawu kolanowego. Uszkodzenie łąkotki może wynikać z urazu, przeciążenia stawu czy wreszcie procesu starzenia się. Wówczas mówimy o zwyrodnieniowym uszkodzeniu łąkotki. Jest to proces od którego zaczyna się zwyrodnienie stawu kolanowego. Objawy obejmują ból, obrzęk, ograniczenie ruchomości oraz trzeszczenie w stawie. Leczenie zwyrodnieniowych uszkodzeń łąkotek może być zarówno zachowawcze, jak i operacyjne [link leczenie operacyjne chirurgiakolana.pl]. Dobór odpowiedniego leczenia zależy od stopnia uszkodzenia i potrzeb pacjenta. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą pomóc w minimalizacji bólu i przywróceniu funkcji stawu kolanowego. Leczenie z wykorzystaniem autologicznej fibryny bogatopłytkowej przynosi bardzo dobre efekty, pozwalając cieszyć się życiem bez bólu i powrotem do aktywności fizycznej. Potwierdzają to, obserwacje kliniczne i badania naukowe [link lub opis]

Ostroga piętowa to powszechna choroba narządu ruchu. Objawia się bólem w okolicy pięty, zwłaszcza przy pierwszych krokach. Jest to wynik przewlekłego przeciążenia stopy, ale może też mieć związek z nieprawidłową biomechaniką stopy lub noszeniem niewłaściwego obuwia. Leczenie ostrogi piętowej obejmuje ograniczenie chodzenia, noszenie specjalnych wkładek ortopedycznych, stosowanie leków przeciwbólowych, fizykoterapii i rozciągania mięśni stopy i łydki. Krótkotrwałą poprawę przeciwbólową daje zastosowanie miejscowo podanych leków sterydowych. Do wyleczenia prowadzi stosowanie autologicznej fibryny bogatopłytkowej w połączeniu z zaleceniami rehabilitacyjnymi. W przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego podejmuje się interwencję chirurgiczną. Wczesna diagnoza i odpowiednie zarządzanie chorobą są kluczowe dla złagodzenia bólu i przywrócenia funkcji stopy.

Znany w ortopedii jako entezopatia mięśni prostowników nadgarstka. Są to zmiany przeciążeniowe wspólnego przyczepu ścięgien prostowników do nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Uszkodzenia spowodowane są powtarzalnymi mikrourazami bądź przeciążeniami w obrębie mięśni przedramienia, np. podczas ruchów skręcania lub prostowania nadgarstka. Objawy to ból w okolicach łokcia, zwłaszcza podczas chwytania przedmiotów lub wykonywania ruchów prostowania nadgarstka. Łokieć tenisisty jest często związany z aktywnościami wymagającymi powtarzających się ruchów ręki, np. tenis, ale zdecydowanie częściej występuje      w innych zawodach lub czynnościach. Leczenie obejmuje fizykoterapię, ćwiczenia wzmacniające, ortezę łokcia oraz leki przeciwbólowe. W niektórych przypadkach konieczna może być interwencja chirurgiczna. Szczególne miejsce zajmuje tu leczenie autologiczną fibryną bogatopłytkową. Stosuje się ją w przypadku gdy zawodzą metody leczenia zachowawczego, a za wcześnie jest na leczenie operacyjne. Daje ona wręcz spektakularne wyniki leczenia, z poziomem wyleczenia sięgającym 90-95%. Wyleczone w ten sposób zmiany chorobowe dają długotrwałą poprawę. Dobre wyniki osiąga się również przy zastosowaniu autologicznej fibryny bogatopłytkowej dla przewlekłych i opornych na inne metody leczenia postaci choroby. Wyniki zostały potwierdzone przez badania i obserwacje kliniczne.

Znany jest także jako zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. To schorzenie stawu łokciowego charakteryzuje się bólem w okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Choroba dotyczy przyczepu mięśni zginaczy nadgarstka i palców, które przyczepiają się do tego miejsca. Spowodowana jest przeciążeniami i mikrourazami ścięgien, przy powtarzających się ruchach zgięcia nadgarstka. Objawy łokcia golfisty obejmują ból, uczucie napięcia w okolicy łokcia i przedramienia, trudności w chwytaniu i unoszeniu przedmiotów. Leczenie  obejmuje fizykoterapię, stosowanie ortezy łokcia, ćwiczenia wzmacniające i rozciągające mięśnie przedramienia, a także leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. W niektórych przypadkach może być konieczna interwencja chirurgiczna w celu usunięcia uszkodzonych tkanek. Podobnie jak w leczeniu łokcia tenisisty bardzo dobre i długotrwałe wyniki leczenia uzyskuje się po zastosowaniu autologicznej fibryny bogatopłytkowej. Jest to leczenie, które nierzadko ogranicza konieczność interwencji chirurgicznej. Osoby z objawami łokcia golfisty powinny skonsultować się z lekarzem ortopedą, aby ocenić stopień uszkodzenia i określić odpowiedni plan leczenia.

Kolano skoczka, zwane również entezopatią więzadła rzepki, to choroba związana z aktywnością fizyczną, zwłaszcza powtarzalnymi, forsownymi skokami lub przysiadami. Spowodowana jest mikrourazami więzadła rzepki. Skutkuje miejscową tkliwością przyczepu rzepkowego więzadła rzepki o różnym, niekiedy znacznym nasileniu. Objawy związane są z aktywnością fizyczną. Leczenie polega na ograniczeniu uprawiania sportu, fizykoterapii, ćwiczeniach wzmacniających i rozciągających mięśnie kończyny dolnej. Fibryna bogatopłytkowa pozwala na skuteczne leczenie osób z dolegliwościami, które nie ustępują po leczeniu nieinwazyjnym. Leczenie I-PRF daje znaczną poprawę nawet w zaawansowanym stadium choroby, pozwalając na uniknięcie leczenia operacyjnego.

To schorzenie charakteryzujące się degeneracją ścięgna Achillesa, które łączy mięsień łydki z kością piętową. Spowodowane jest przewlekłym przeciążeniem i mikrourazami ścięgna. Objawia się bólem, obrzękiem i stanem zapalnym w okolicy pięty. Tendinopatia Achillesa jest często spotykana u biegaczy i skoczków. Leczenie tendinopatii ścięgna Achillesa wymaga odciążenia kończyny, stosowania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Wysoką skutecznością charakteryzuje się rehabilitacja według protokołu Alfredsona w połączeniu z podaniem autologicznej fibryny bogatopłytkowej do chorobowo zmienionych części ścięgna. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla zapobiegania powikłaniom, w szczególności zerwaniu ścięgna Achillesa, które wymaga interwencji chirurgicznej.

Uszkodzenie stożka rotatorów polega na częściowym lub całkowitym przerwaniu ścięgna jednego lub więcej mięśni wchodzących w skład stożka rotatorów. Stożek rotatorów to grupa czterech mięśni i ścięgien, która otacza i stabilizuje staw barkowy w obrębie ramienia. Wchodzące w jego skład mięśnie to nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy, podłopatkowy. Uszkodzenie lub zwyrodnienie stożka rotatorów może prowadzić do bólu i ograniczenia ruchomości w stawie ramiennym. Zwyrodnienie ścięgna stożka rotatorów wymaga rehabilitacji, stosowania leków przeciwbólowych, terapii iniekcyjnych, takich jak fibryna bogatopłytkowa, nacelowana na jego regenerację. W nieleczonych przypadkach może wymagać interwencji chirurgicznej.

Artroza stawu siodełkowatego kciuka [CMC], to zwyrodnienie między kością nadgarstka [czworoboczną większą] a kością śródręcza kciuka. Schorzenie to jest wynikiem procesu starzenia się, przeciążenia stawu lub predyspozycji genetycznych. Objawy obejmują ból, sztywność, obrzęk oraz ograniczenie ruchomości w stawie kciuka. Pacjenci mogą odczuwać trudności w chwytaniu i manipulowaniu przedmiotami. Leczenie obejmuje noszenie ortez na kciuk, stosowanie leków przeciwbólowych oraz iniekcje kortykosteroidowe w celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego. Powyższe leczenie niestety często bywa nieskuteczne. Najskuteczniejszym sposobem nieoperacyjnego leczenia w zakresie łagodzenia bólu oraz przywróceniu funkcji ręki jest autologiczna fibryna bogatopłytkowa. Pozostaje ona jedyną skuteczną alternatywą dla interwencji chirurgicznej [plastyka hamakowa stawu]. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą zapobiec rozwojowi zwyrodnienia.

To uszkodzenie chrząstki pokrywającej powierzchnię stawową między wyrostkiem barkowym łopatki a obojczykiem. Jest wynikiem procesu starzenia się, przewlekłego przeciążenia stawu lub urazu. Objawy obejmują ból w okolicy barku, ograniczenie ruchomości, trzeszczenie w stawie oraz osłabienie mięśni ramienia. Schorzenie to wpływa negatywnie na jakość życia i zdolność wykonywania codziennych czynności. Skutecznych terapii jest w tej sytuacji niewiele. Wobec braku alternatyw terapeutycznych zaleca się leczenie z użyciem autologicznej fibryny bogatopłytkowej dla minimalizacji bólu i przywrócenia funkcji barku. W przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego pozostaje zabieg chirurgiczny.